Wat is de waarde van anonieme feedback?
“Niet anoniem, dat is toch niet veilig voor patiënten?” Deze vraag krijgen we regelmatig als we vertellen dat we bij voorkeur feedback op naam vragen.
Er heerst een algemene gedachte dat patiënten niet onder hun eigen naam feedback willen geven aan hun zorgverleners, als die feedback wellicht niet zo positief is. Daarom verzamelen we in de zorg heel veel anonieme feedback en geven deze in een rapportage aan zorgverleners. Zij moeten maar raden om wie het gaat en wanneer deze patiënt bij hen is geweest. Was dat op een rustige dag, toen je goed de tijd kon nemen om te luisteren, of wat het vorige week dinsdag, toen alles net even anders ging dan je wilde, omdat er een spoedgeval tussendoor kwam of er collega’s ziek waren?
Raad maar
Patiënt kan prima zelf beslissen.
Met anonieme feedback kun je als zorgverlener niet met je patiënt in gesprek om door te vragen, uitleg te geven of meer begrip voor een bepaalde situatie te krijgen. En als patiënt heb je geen idee wat er met je feedback gebeurt en blijf je er wellicht mee zitten. De anonieme optie kun je natuurlijk altijd aanbieden. Een patiënt kan prima zelf beslissen om zijn of haar feedback anoniem of op naam te geven. En als de patiënt dat graag op naam doet, gaat een zorgverlener daar natuurlijk zorgvuldig mee om, het gaat immers om een persoonlijk gesprek tussen hem/haar en de patiënt.
Hogere respons bij Anoniem onderzoek?
Maken patiënten daar dan wel echt gebruik van? Jazeker; dat blijkt wel uit de vele niet anonieme feedback die onze ziekenhuizen krijgen. Blijkbaar willen juist heel veel patiënten dat de zorgverlener weet wiens verhaal hij lees. En ja, ook over dingen die volgens hun patiënten verbeterd kunnen worden.
Breng Patiënt en zorgverlener bij elkaar
We zijn een aantal jaar geleden gestart met FeedbackRadar, omdat we de verhalen van patiënten dichter bij de zorgverleners wilden brengen.
Daar willen we als CEO Lab onze energie en ons geld in steken. Want we geloven dat het verhaal van een patiënt waardevol is voor zorgverleners én de patiënt zich beter voelt als hij zijn verhaal kan delen. Energie voor allebei, wat wil je nog meer?
